Dit album is een initiatief om financiële steun te bieden aan jazzmuzikanten die getroffen zijn door de covid pandemie en daardoor niet konden optreden. Het virus heeft al zijn slachtoffers gemaakt in de wereld van de jazz, coryfeeën als Lee Konitz, McCoy Tyner, Jimmy Heath en Jimmy Cobb zijn eraan overleden. Het gaat hier om opnamen die tot op heden niet werden uitgebracht door zeven verschillende labels, het levert een breed scala op aan jazz uitingen. Het betreft de labels Blue Note, Concord, Mack Avenue, Nonesuch, Verve en Warner. Het heeft iets weg van samplers zoals ze werden uitgegeven door een platenlabel, maar nu komen ze uit 7 bronnen, dus is er een grote variëteit aan smaken.

Het spits wordt afgebeten door Irma and Leo oftewel Esperanza Spalding en Leo Genovese met “Back to who”. Esperanza is bassiste/vocaliste, hier is ze vocaal te horen, Leo produceerde en speelt piano en Juan Chiavassa is te horen op slagwerk en percussie. De “zang” is vele keren overgedubd en er is sprake van een mix met veel elektronica, kortom helaas een valse start. Dat wordt gelukkig goed gemaakt door Christian McBride met zijn quartet met het indrukwekkende “Brother Malcolm”. Het quartet bestaat uit John Evans op trompet, Marcus Strickland op tenorsax en basklarinet, Nasheet Waits op drums en leider, componist, producer Christian McBride op contrabas. Zangeres Cécile McLorin Salvant is aanwezig met “Easy Come, Easy Go Blues” geschreven door Eddie Brown en Willie Jackson maar vooral bekend in de uitvoering van Bessie Smith, McLorin Savant is een van de beste jazzzangeressen van dit moment en hier kruipt ze in de huid van bessie en hoe ! Kenny Garrett is er met zijn compositie “Joe Hen’s Waltz”, een aanstekelijk muziekstuk met Kenny op altsax, Benito Gonzalez piano, Nat Wright contrabas en Ronald Bruner drums. Pianist/zanger Jon Battiste brengt een geslaagde versie van “Sweet Lorraine” helemaal in de stijl van Nat King Cole die de ultieme versie ooit zong, de productie was in handen van Jon Battiste en T-Bone Burnett.

We blijven in dezelfde relaxte sfeer met “Green Tea Farm” geschreven en gespeeld door het nieuwe piano talent Hiromi, prachtig. Een van de hoogtepunten in mijn visie is “Facts” van Joshua Redman uit 2018 met Redman op tenorsax, Ron Miles trompet, Scott Colley contrabas en Brian Blade drums. Een spannende compositie met een geweldige groep en fraai samenspel van sax en trompet. Minstens zo goed is de live versie van “Lift every voice and sing” van Charles Lloyd & Kindred Spirits bestaande uit Lloyd op tenorsax, Gerald Clayton piano, Marvin Sewell el. gitaar, Harish Raghaven bas en Eric Harland drums. Afgesloten wordt er met “Gingerbread Boy” geschreven door Jimmy Heath. Te horen zijn Herbie Hancock piano, Wallace Roney trompet, Jimmy Heath tenorsax, Buster Williams contrabas en Albert “Tootie”Heath drums. Het is een eerbetoon aan Jimmy Heath en Herbie Hancock beiden ten offer gevallen aan het corona virus, de opnamen stammen uit 2014 opgenomen in het Apollo Theater, NY. Prima muziek maar dat kan ook niet anders met zo’n bezetting. Een absolute aanrader dit album, veel goede muziek, veel afwisseling en dat alles voor een goed doel.

Jan van Leersum.